Anlam Peşinde: Küçük Prens’in İzinde

“İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Asıl olan göze görünmez.”

Bazı kitaplar vardır, bir kez okunmak için değil, her yaşam evresinde yeniden keşfedilmek içindir. Antoine de Saint-Exupéry’nin kaleme aldığı Küçük Prens de tam olarak böyle bir eserdir. Çocuk kitabı sanılır ama aslında insan olmanın, sevmeyi öğrenmenin ve anlam aramanın en derin hikâyelerinden biridir. Her satırında, günümüzün karmaşasında unuttuğumuz o saf bakışı ve naifliği yeniden buluruz. Küçük bir çocuğun gözünden bakıldığında, hayat daha yalın ve belki de daha gerçek gelir. Bu yazı, o yalınlığın peşinden gitmeye, kendi içimizdeki küçük prensi dinlemeye bir davettir.

Modern hayat bizleri sürekli meşgul kılıyor. Sabahları bir telaşla başlıyor, akşamları yorgunluktan hiçbir şey hissedemeyecek hale geliyoruz. Çoğu zaman nereye gittiğimizi bile sorgulamadan ilerliyoruz. Küçük Prens tam bu noktada karşımıza çıkıyor ve soruyor: “Sen neyin peşindesin?” Kitaptaki yetişkin karakterlerin her biri bir şeylerle meşgul: kral, yönetmenin peşinde; iş adamı sürekli sayı sayıyor; coğrafyacıysa dünyayı bilmesine rağmen hiç dışarı çıkmamış. Hepsi anlamı kaçırmış. Onların karşısında küçük bir çocuk, bir gezegenden diğerine geçerken aslında bizim içsel yolculuğumuzu yansıtıyor.

Küçük Prens’in tilkiyle olan diyaloğu, kitaptaki en özel anlardan biri. “Evcilleştirmek” kelimesiyle anlatılan bağ kurma süreci, günümüz insan ilişkilerinde unuttuğumuz sadeliği ve derinliği gösteriyor. Tilki, “Senin için sıradan bir çocukken, sen beni evcilleştirince artık benim için biricik oldun,” derken, sevmenin sorumluluğunu da hatırlatıyor. Gül ise sevginin kendine has oluşunu simgeler. Başka güller de vardır, ama onun gülü başkadır. Çünkü emek verilmiştir. Çünkü uğruna endişelenilmiş, korunmuş, konuşulmuştur.

Bu kitapta beni en çok etkileyen şey, gözle görülmeyen şeylerin aslında en kıymetlisi olduğudur. Bizler bugün sayılarla, unvanlarla, etiketlerle yaşıyoruz ama sevgi, dostluk, sadakat gibi en önemli değerleri sayısal olarak ölçemiyoruz. Küçük Prens, tüm bu karmaşaya karşı bir hatırlatma gibi: Basit yaşa, derin hisset, anlamı gözünle değil, kalbinle ara.

Belki de hepimizin içinde bir küçük prens vardır. Sessizce sorular sorar, içten içe bir anlam arar ama gürültülü dünyada sesi duyulmaz. Bu yazı, o sesi duymak, içsel yolculuğumuza bir parça ışık tutmak için. Çünkü bazen en büyük cevaplar, en sade soruların arkasında gizlidir. Ve anlam, sandığımız kadar uzak değildir — bir çocuğun gözünden, bir tilkinin sözünden ya da sadece bir gülün kokusundan geçebilir.