Mutluluk Formülü

Mutluluk formülünü sizlere matematik, fizik formülü gibi anlatmamı beklemeyin çünkü öyle bir şey yok, bence bizim şöyle bir sıkıntımız var; mutlulukları hep uzaklarda aramak gibi. Mesela; biz mutluluğu hep dolapların alt kısmında ya da kapalı kutuların alt kısımlarına gizlenmiş zannedip hep uzaklarda kıyıda köşede arıyoruz, belki de mutluluk hep gözümüzün önündedir fakat biz uzaklarda aradığımız için göremiyor olabilir miyiz? Mutluluk kafamızı kaldırdığımız da ilk göreceğimiz yerdedir belki de ama biz mutluluğun orda olmayacağını düşünüp bakmıyoruz bile yani mutluluk belki de gözümüzün önündedir ama bakmadığımız için biz bilmiyoruzdur olamaz mı sizce? Bu yüzden bence biraz da hemen yanımıza bakmayı öğrenmeliyiz diyorum. Oturup düşününce de kendi kendime şöyle demeden de edemiyorum. Aslında belki de “Bizler bulduklarımız ile değil aradıklarımız ile mutlu oluyoruz.” Çünkü gözümüzün önüne bakmak varken hiç bakmıyoruz, olmadık yerlerde arıyoruz mutlulukları, kendi kendinize hiç bu kadar uğraşmama gerek yokmuş zaten buradaymış dediğiniz bir şey olmadı mı? bir eşyanızı kaybettiğinizde elbette ki yaşamışsınızdır, en olmadık yerlere bakmışsınızdır ama göz önünde bir yerde bulmuşsunuzdur, olmadı mı hiç? Kaybettiğimizi düşündüğümüz o eşyayı hemen bulunca içimizde ne o çok fazla heyecan oluyor ne telaş ne de bulduğumuz da mutluluk, işte bu yüzden belki de biz aradıklarımız ile mutluyuzdur. 

M utluluğu aradım durdum

U mudum uzaktan yana oldu benim

T ek benim zannettim

L akin tek ben değilmişim sonra fark ettim

U nuttum bazen ne aradığımı

L akin arayışımdan vazgeçmedim

U mutla hareket ettim her daim

K azanacağımı bildiğim mutluluğa.

Bakın sizlere mutluluğu kodladım, sizlere önerim mutluluğu aramaktan vazgeçmeyin. Kaybettiğiniz eşyayı gözünüzün önünde bulduğunuz gibi belki de mutluluğunuz da hemen gözünüzün önündedir kim bilir?